Verplicht nog een dagje vrij !

We hadden beloofd dat we het volgende bericht zouden plaatsen als we weer op pad zouden gaan, maar wat niemand had verwacht was een regenbuitje van 14 uur. Woensdag tegen 10 uur 's avonds begon het zacht te sijpelen en 2 uur later bevonden we ons in een noodweer waar je U tegen zegt !!!. Dit is de volgende dag om 12 uur 's middags gestopt.

Dat wordt schrobben...

We hebben tussen de donderslagen van soms meer dan 30 seconden toch nog redelijk kunnen slapen, maar toen we opstonden zat de modder een halve meter bij de tent omhoog gespat. Het geplande dagje strand konden we dus in eerste instantie op de buik schrijven en we zagen ons de rest van de dag al schoonmaken en soppen. Alles in de tent was klam en de temperatuur was zeker gedaald tot 25 graden !!! Gelukkig werd het tegen 12 uur droog en kwam de camping weer tot leven. De zon brak zowaar een beetje door en toen moesten we gaan verzinnen wat we de rest van de dag zouden moeten gaan doen.
Het werd een best aangename middag qua temperatuur en we besloten de oude stad van Dubrovnik nog maar eens te gaan bekijken, met name de stadsmuur leek ons een goede optie. We vonden een parkeerplek tegen de oude stadsmuur en het kleingeld in de parkeerautomaat bleek genoeg voor een spurt over de muur van 5 kwartier.

Blik over Dubrovnik

Dit was nog best moeilijk vanwege al die oudere cruise-touristen die de trappen amper over kwamen. Je moet weten, die stadsmuur is 1970 meter alleen maar op en neer via trappen, en dat bij een opgelopen temperatuur van tegen de 30 graden. Waarom men vroeger nooit eens iets op vlak terrein kon maken is ons een raadsel....
Na vertrek uit de oude stad was het tijd voor boodschappen. De plaatselijke Poiesz heet hier Konzum en we hadden inmiddels ons vaste kassameisje, Kristina, waar we steeds even een praatje mee maakten. Terug op de camping was ook de plaatselijke fauna opgefrist door de regen van eerder die dag, want de eekhoorntjes renden door de bomen boven ons hoofd. Ook kwam er een jong zwerfkatje op bezoek, die er zo mager uitzag dat we hem een blikje leverpastei hebben gevoerd. Hij hield schijnbaar van buitenlands eten, want het blik ging voor meer dan de helft leeg. In de nacht hebben de uilen het voor het zeggen. Ze oehoe-en de hele nacht door, maar dit is alleen maar leuk om te horen.
Vandaag, vrijdag, was het weer het weer wat je in deze regio verwacht en graag wilt. Volop zon en om 10 uur al 28 graden. De tent kon zo mooi drogen en wij toch nog bijkleuren op het strand.

Blik op de waterweg

Daar lagen we om 11 uur al en dit hebben we volgehouden tot een uur of half 5. Wat wil je ook, azuurblauw water, eten en drinken om de hoek en de mooiste en grootste schepen in breedbeeld voor je langs ! Op weg terug naar de camping hebben we afscheid genomen van Kristina, van de Konzum, en ze vond het jammer dat het ons laatste bezoek was. De planning maakt het echter nodig om morgen te vertrekken. We willen naar de Plitvice meren meer naar het noorden van Kroatië. Dit schijnt een gebied te zijn met 16 meren die onderling verbonden zijn met watervallen. Hier kunnen we onze fietsen ook weer gebruiken, want dat is hier geen doen.
Het routeschema voor verderop volgende week kan nog variëren, maar Wenen is een goede optie. Na Krakau en Budapest per fiets is de hoofdstad van Oostenrijk op deze manier hopelijk ook goed te doen. En wie weet nemen we de koets wel weer. We zullen zien en houden jullie op de hoogte.