Sarajevo 1

Hallo volgers van deze blog. We hadden vandaag weer een reisdagje voor de boeg en deze keer ging het van Budapest naar Sarajevo. De wekker stond weer op tijd, omdat we geen idee hadden wat ons onderweg te wachten stond. Een ding was zeker, de airco kreeg voor zijn kiezen want de voorspellingen waren van warm tot heet. Om negen uur was, na een ontbijt op een terras in de buurt van ons appartement, ons vertrek uit Budapest met al 25 graden op de thermometer. We zaten vrij vlot op de snelweg en dit bleef zo tot vlak voor de Kroatische grens. Je passeert voordat je Bosnië inrijdt eerst een stuk Kroatië van een uur. De grenscontrole in Udvar is vrij rigoreus en onze paspoorten werden zelfs afgestempeld. Verder bleken we welkom en na een half uur binnendoor volgde weer een deel nieuwe snelweg. Ergens langs de snelweg Zagreb - Belgrado is de afslag Sarajevo en dan is het zo'n 240 kilometer binnendoor. Eerst nog even over de Bosnische grens, waar de douanebeambte bedenkelijk naar de dakkoffer en de fietsen keek, maar na een zucht en een knik stemde hij er mee in dat we door mochten.

Grens Kroatië - Republiek Srpska

En dan begint de kamikazerit over de Bosnische wegen, of eigenlijk is het eerste deel Republiek Srpska.  Bosnië-Herzegowina komt pas later richting Sarajevo. Wat een stel piloten heb je daar, het is echt ongelofelijk. Snelheidsborden staan er echt voor niks, behalve in de bebouwde kom rijdt iedereen streep 50. Inhalen doet men vlak voor onoverzichtelijk bochten en we hebben dan ook nog nooit zoveel gedenkstenen naast de kant van de weg gezien. Het is echt oppassen geblazen en afstand houden. Verder kun je, afgezien van dat inhalen, maar het beste een beetje met de stroom mee, dat is het veiligst.

Heet op de Balkan

Bosnië is qua bebouwing overigens maar een rommeltje. Overal en nergens staan onafgebouwde huizen en tuinen kent men niet. Langs de weg ligt veel rotzooi.Het eerste deel naar het zuiden is vrij vlak en de wegen zijn vrij goed. Zo nu en dan zit je achter een trage truck, maar die kun je zo met gevaar voor eigen leven voorbij. Wij probeerden dat zo netjes mogelijk te doen, maar de gemiddelde Bosniër kon daar niet op wachten. Plankgas en hard remmen is hun motto.
Dan volgt een deel met vrij hoge bergen, maar je rijdt eigenlijk constant door een vallei, zodat er geen steile klimmen of afdalingen zijn. Eigenlijk schoot het best hard op en tegen vijf uur naderden we Sarajevo. Ons hotel lag vlak bij het oude deel van de stad en we vonden het vrij snel.



Bijna in Sarajevo

Nadat we verwelkomd waren door de eigenaren, twee oudjes van in de zestig, werd ons de kamer gewezen, maar we werden vriendelijk verzocht de slippers beneden in een soort lobby uit te doen. Ons werd nog pantoffels aangeboden, maar aangezien het 37 graden was hoefde dit niet voor ons. De slippers werden veilig opgeborgen in de schoenenkast. Op de tweede verdieping was onze kamer, en dit was iets anders dan wat je je bij een normale hotelkamer voorstelt. In de kamer is het een bonte verzameling van van alles en nog wat, het beste te vergelijken met een woonwagen van binnen. Paarse wanden, goudkleurige gordijnen, hoogpolig tapijtje op de vloer. Maar daarom niet minder leuk en er is een goede airco en een koelkast aanwezig. De auto staat geparkeerd in de parkeergarage van een voormalige hal gebruikt tijdens de olympische spelen van 1984, hier om de hoek. Waarschijnlijk ook nog gebruikt als schuilkelder...... Nadat Sipke de portier een blik Duits bier had gegeven werd hem verzekerd dat de auto met daarop de fietsen absoluut in veilige handen was. Morgen een verslag uit het centrum en we verzekeren jullie dat dat een interessant verhaal gaat worden. We zijn al een stukje te voet de stad in geweest en dit bleek een aparte ervaring. Ook hebben we op weg naar het hotel de sombere buitenwijken gezien met de kogelgaten in de muren van de flats. Morgen hiervan meer en dan hebben we ook de foto's. Tot dan !

Skend Guesthouse Sarajevo