zondag 26 augustus 2012

Berlijn

Wat we normaal een zeer vervelend geluid vinden klonk ons vrijdagmorgen als muziek in de oren: de wekker om half 7, m.a.w. de vakantie kon beginnen ! Doel voor vrijdag was Berlijn en na een snel ontbijt en een dikke tuut voor Bart startten we de Golf voor 650 km Autobahn. Tussen de campingspullen hadden we voor de zekerheid een tankje met 5 liter reservediesel gestopt ( je weet maar nooit ), niet wetende dat dit tankje voor Hamburg al te hulp moest schieten. Tijdens een koffiestop tussen Bremen en Hamburg kwam een Duitser met een dorstige Audi op de laatste dieseldampen het parkeerterrein op. Hij kwam nerveus het restaurant binnen en vroeg om diesel i.p.v. koffie. Er was geen tankstation aanwezig, dus hebben we hem onze 5 liter reservediesel verkocht, waar hij erg blij mee was. Hij had de Audi net en weet dus nu hoe ver hij kan komen op een volle tank. Helaas moest voor het openen voor onze kofferklep, waar onze fietsen op stonden, de antenne worden afgeschroefd om bij het tankje te komen. Je bergrijpt het al, de antenne ligt nu ergens langs de Autobahn. Vergeten terug te schroeven, nadat deze op het dak was gelegd. We vonden ook al dat we weinig zenders konden ontvangen en steeds maar die ruis......... In Polen later deze week maar even langs een sloper voor een nieuwe spriet.
Om 16.00 kwamen we aan in Berlijn. Hotel lag onder de aanvliegroute van vliegveld Tegel, maar we houden wel van vliegtuigen en liggen er niet wakker van. 's Avonds de stad nog in geweest, een pizza gegeten en een rondje Kurfurstendam gedaan. Het was mooi weer in Berlijn. Met onze Berlin-card, onbeperkt openbaar vervoer, konden we alle kanten op.


Brandenburger Tor vanaf 100 mtr hoog.
Zaterdag was de grote dag, en omdat het hoogtepunt pas om 18.00 uur zou beginnen was er nog volop tijd voor een uitgebreid bezoek aan het centrum. We hebben het gebouw bezocht met de snelste lift van Europa, in 20 seconden van begane grond naar 100 meter hoogte ! Zelfs Ineke, panisch voor liften, vond dit een "ervaring". Vanaf de bovenste verdieping had je een schitterend gezicht over Berlijn, 360 graden rond. Weer met beide benen op de grond hebben we op een terras een lekkere warme maaltijd naar binnen gewerkt en verder die middag door de stad geslenterd. Op tijd naar het hotel om daarna weer op tijd te vertrekken naar Spandau voor het concert voor, jawel, KNORKATOR. Berlijnse open lucht pret-heavy metal in een middeleeuwse burcht, en dat tussen vrijwel alleen Berlijners. In 1 woord: Supertoll !!!


Zitadelle Spandau


Knorkator
Maar wel kapot na een dag sjouwen door de stad en dan nog 4 uur swingen. Dus om 12 uur gebroken in ons nest met het idee om vroeg weer op voor het vervolg naar Polen. Na een vroeg ontbijt zaten we om 08.00 uur al weer in de auto met een cd van Herman Brood, bij gebrek aan ontvangst van wat voor zender dan ook. Maar het weer was mooi en de Autobahn vrijwel leeg. Hoe verder we richting Forst, de Poolse grens, kwamen, hoe minder auto's op de weg. Het leek wel of waren we de enigen op weg naar het oosten. Misschien komt dat door het eerste deel snelweg in Polen. Dit is een rammelstrook van 70 kilometer waar je soms echt niet sneller kan dan 50 km/h. We zijn blij dat de fietsen zijn blijven hangen en de schokbrekers nog heel zijn. Maar dit is even doorbijten, want vanaf Legnica is de weg zo glad als een biljartlaken. Onderweg hebben we nog een Poolse Goulashsoep genuttigd, echt lekker, met een broodje waar evenveel deeg in was verwerkt als een brood in Nederland.

Lekker Zupy
Daarna maakten we kennis met het fenomeen "snelwegbedelen", bedelen als in vragen om geld. Een BMW met Duits kenteken stond op de vluchtstrook naar ons te gebaren om te stoppen. Omdat er veel Duitsers op de weg waren dachten we dat hij maar beter hulp kon vragen aan een landgenoot, dus wij reden door. Het bleek wel mee te vallen met zijn pech, want al knipperend met groot licht kwam hij als een bezetene achter ons aan. Bij ons op de bumper gebaarde hij naar de vluchtstrook en om gevaarlijke situaties te voorkomen stopten we daar. Misschien kwam hij ons onze antenne brengen die hij voorbij Hollenstedt had gevonden, maar de reden van stoppen bleek anders. Hij begon met de legendarische woorden: Don't worry, I am not a bandit !, maar zijn auto was de vorige dag voor 1200 euro gerepareerd en nu hadden zijn vrouw en kind, zittend op de vangrail, geen geld meer om naar huis te kunnen. Hij legde 2 "gouden" ringen op ons dashboard in ruil voor 50 euro benzinegeld, en we konden ook zijn ID wel krijgen als borg. Hij gaf ons ook een naamkaartje van een autohandel in Duitsland waar hij werkte. Hij was Turk en zijn vader werkte in Nederland en blablabla... We wisten ook wel dat dit gelogen was, maar een Poolse chauffeur bracht redding. Een vrachtwagen kwam luid toeterend op de andere rijbaan voorbij en de chauffeur maakte een afkeurend gebaar met zijn hand, m.a.w. "tuin er niet in !". Met enige moeite wisten we de Turk de vertellen dat hij toch een ander moest hebben en we zijn vertrokken. Toch wel een beetje aangeslagen, maar mede door die Poolse chauffeur waren we redelijk snel van die gast verlost. Maar goed, wij weer verder.



Parkeren bij het hotel in Krakow
Het zuiden van Polen is niet echt indrukwekkend. Lange stukken mooi asfalt, na Legnica dan, en een glooiende omgeving. Je ziet veel landbouwgebied met mais en geen koe of schaap. Ook hebben we nog helemaal geen kangoeroe gezien. De enige grote steden onderweg naar Krakow zijn Wroclaw en Katowice. Opvallend zijn de mega-hallen van Duitse en Franse firma's als OBI en Leroy Merlin. Ook Castorama timmert aardig aan de weg. Verder veel McDonalds en KFC, maar daarvoor hoef je niet naar het oosten.
Om 16.30 belandden we in Krakow. We vonden ons appartement aan de rand van de stad snel en dit zag er erg goed uit. Een vriendelijk en zeer behulpzaam meisje stond ons te woord. We mochten de fietsen in het appartement zetten voor de veiligheid en nadat we onze spullen hadden gestald hebben we boodschappen gedaan bij, jawel, de Lidl. Deze was na zessen op zondag nog open. Dus Sipke aan een Bitburg en Ineke aan een toetje van Almhof, zo begint ons deel in Krakow. Morgen meer, maar eerst uitslapen en daarna Krakow verkennen op de fiets. Dinsdag willen we naar Auschwitz. Het verslag van deze beide dagen lees je dinsdag. Tot dan !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten