Auschwitz

Vandaag hadden we gereserveerd voor een bezoek aan het voormalig nazi-concentratiekamp Auschwitz, of op zijn Pools Oswiecim. We wisten totaal niet wat we ons erbij moesten voorstellen en zonder enige verwachting zijn we in de auto gestapt voor een bezoek aan dit duistere oord. Het ligt ruim een half uur rijden van Krakau en volgens ons mag je dit dan ook niet overslaan als je in deze regio bent. Achteraf hebben we er gemengde gevoelens aan over gehouden en we leggen uit waarom.

Auschwitz

Als je aankomt is het eigenlijk niet duidelijk waar je heen moet en hoe een en ander geregeld is. Navraag leerde dat je verplicht bent een tour met een gids te boeken, wat we dus hebben gedaan. We troffen een ander Hollands stel en zij hadden net als ons het idee een kaartje te kopen en zelf het kamp te gaan ontdekken. Nee dus. Verplicht de tour met headset en ( in ons geval ) de engelse tour. We waren gelukkig met een klein groepje van 10 man en de gids was zeer informatief. Na een chaos van wie hoort bij wie en waar moeten we heen kon de tour beginnen. Natuurlijk kwamen we onder het beruchte "Arbeit macht frei" het kamp binnen. Maar het was druk, zeer druk. Grote groepen onder begeleiding van een gids liepen elkaar eigenlijk voor de voeten. En we durven het eigenlijk amper te zeggen, maar een gigantische groep Israelische jeugd was zeer aanwezig en opdringerig. De meesten hadden meer belangstelling voor hun Samsungs en HTC's dan voor de geschiedenis.



Overal vandaan naar Auschwitz

 De tour ging van Block ( een kampgebouw ) naar Block, waar een tentoonstelling in foto's vertelde over het leven in Auschwitz. Natuurlijk raak je onder de indruk als je je bevind in ruimtes waar duizenden mensen heel erg hebben geleden en waar de dood rondom aanwezig was. De nazi's hanteerden maar 1 motto: de enige vlucht uit Auschwitz was via de schoorsteen van het crematorium. Schokkend waren de grote foto's aan de muur en de vitrines met duizenden brillen, koffers en ander meegenomen bezittingen die de mensen moesten inleveren bij aankomst. Het bezoek aan een gaskamer, er is er 1 originele bewaard gebleven, is een indrukwekkend einde van de tour, alhoewel het geklik van camera's en de drukte van de hoeveelheid bezoekers de indruk geeft dat Auschwitz een kermisattractie lijkt. De gids kijkt op haar horloge, want de volgende groep staat te trappelen.


.....

We denken dat wanneer je verblijft in deze regio een bezoek aan Auschwitz een must is. Maar misschien was het vandaag het mooie weer of de enorme drukte, of het feit dat het kamp gewoon onderdeel is van een industrieterrein van de plaats Oswiecim, of dat een moderne wc is ingebouwd in een voormalig verblijf van gevangen die het kamp niet zouden overleven..... We weten het niet, maar we hebben aan dit bezoek niet overgehouden wat we dachten over te houden, terwijl we vooraf niet wisten wat dit zou zijn. Snap je het nog ? Wij niet......
In de auto hebben we nagepraat over wat we er beide van vonden, totdat rechts ineens een autosloper opdook ! Hij had een antenne voor de Golf en moest er 20 Zlotty voor hebben, wel 4 euro 80 !!! Vanaf toen kon eindelijk die cd van Brood eruit en hadden we weer zenders !
Goed, terug in Krakau hebben we de auto gestald bij het appartement en zijn we per fiets de stad in gedoken. Eerste doel was een terras en onder de blauwe hemel hebben we genoten van een stevige koffie en daarna een koud glas bier voor Sip en een jus voor Ien. Na 2 uur borrelen werd het tijd om wat te gaan doen, en aangezien Ineke eigenlijk koninklijk van bloede is, maar nooit in het bezit is geweest van een rijtuig hebben we een rondje Krakau gedaan in, jawel, een KOETS !!!

Dit was een belevenis op zich en een mooie afsluiter van een beladen dag. Naar huis voor een bord macaroni en voorbeidingen treffen voor de dag van morgen. De fietsen moeten weer op de auto en woensdag vertrekken we richting Budapest. Dit is een tocht van maar 350 km, maar wel door de hoge Tatra, dus de Golf krijgt het zwaar.

Vanuit Hongarije meer. Groeten van Sipke en Ineke.



Note: Auschwitz is een van de meest duistere plekken op de wereldbol. We zijn er geweest en en we zijn daar blij om. We hebben bizarre en indrukwekkende foto's die we hier niet willen plaatsen, want we willen de blog enigzins luchtig houden. Mocht je meer van ons bezoek willen zien en / of weten schroom niet ons daarvoor te benaderen.